Asset Publisher
Groźne szkodniki sosny pospolitej
Janowscy leśnicy przy pułapkach feromonowych w punkcie obserwacyjnym
Kornik ostrozębny często zasiedla drzewostany osłabione przez pożar
Objawy żerowania osnui gwiaździstej w dolnej części korony sosny
Pułapka klasyczna na kornika ostrozębnego -stos krzyżowy
Pułapka kołnierzowa do odłowu samic osnui gwiaździstej
Zimujące larwy osnui gwiaździstej
20 kwietnia 2016r. pracownicy Służby Leśnej Nadleśnictwa Janów Lubelski wzięli udział w szkoleniu z zakresu monitorowania populacji kornika ostrozębnego i osnui gwiaździstej oraz określania metod postępowania w zagrożonych drzewostanach. Zajęcia zostały przeprowadzone na terenie leśnictw Kruszyna i Gwizdów.
Jednym z głównych owadów wzbudzających niepokój wśród leśników jest kornik ostrozębny (Ips acuminatus) - groźny szkodnik wtórny sosny. Żerowisko zakłada zawsze pod cienką, gładką, „żółtą" korowiną, głównie w częściach wierzchołkowych rosnących sosen przez co jest trudny do rozpoznania. Opanowuje także gałęzie wierzchołków drzew leżące na ziemi. Kornik ten często zasiedla drzewostany osłabione w wyniku różnych zjawisk (uszkodzone przez wiatr, suszę, pożary), drzewa żywicowane, rosnące na suchszych siedliskach. Wykazuje także skłonność do masowego atakowania drzew zupełnie zdrowych. Proces zamierania drzew spowodowany żerowaniem szkodnika jest niezwykle szybki i intensywny.
Z uwagi na trudności związane z wczesnym rozpoznaniem zaatakowanych przez chrząszcza drzew część terenowa szkolenia skupiła się na problemie poprawnego rozpoznawania symptomów występowania. Pierwszymi objawami jest szarzejące, a następnie rudziejące igliwie oraz charakterystycznie spękana i odstająca kora z otworami wylotowymi. Do monitoringu populacji szkodnika służą pułapki feromonowe oraz pułapki klasyczne (stosy krzyżowe) umieszczane w zagrożonych drzewostanach. Oba rodzaje pułapek mogą Państwo zobaczyć w Lasach Janowskich.
Najskuteczniejszą metodą walki ze szkodnikiem jest wyszukiwanie i usuwanie drzew opanowanych, wywożenie drewna poza strefę zagrożenia oraz niszczenie pozostałości pozrębowych (palenie).
Obawy o drzewostany sosnowe naszego nadleśnictwa wzbudza także osnuja gwiaździsta (Acantholyda posticalis). Jej żery notowane są głównie na igliwiu starszych roczników sosen i w związku z tym, że powtarzają się ze wzrastającym nasileniem przez wiele lat mogą doprowadzić do znacznego osłabienia lub nawet śmierci części drzewostanów. W ubiegłym roku na terenie Nadleśnictwa Janów Lubelski przeprowadzono chemiczny, agrolotniczy zabieg ratowniczy w drzewostanach o powierzchni 311 ha. W tym roku podobne czynności obejmą teren ok. 340 ha. Mają one na celu ograniczenie liczebności populacji osnui gwiaździstej w tutejszych lasach.
